Blaffer Tour: จากยุโรปผ่านทะเลทรายซาฮารา

Blaffer Tour: จากยุโรปผ่านทะเลทรายซาฮารา เขียนโดย เลเน โคห์ลฮอฟฟ์ ราสมุสเซน

วิธี Blaffer: วิธีเดินทางราคาถูก

ตอนนั้นฉันกับพีทแฟนกำลังยืนตะโกนใส่หน้ากันที่ทางเข้าทางหลวงแห่งหนึ่งในอันดาลูเซีย มันร้อนแผดเผา เราเหน็ดเหนื่อยและหิวโหย แต่เรามีบิสกิตแห้งสองสามชิ้นในกระเป๋าของเรา ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องใช้สิ่งใดก่อนที่ฟิวส์จะเปิดขึ้น

ปี พ.ศ. 1995 เราเป็นนักเรียนเล็ก ๆ ที่ไม่สามารถเดินทางได้ เราจึงโบกรถผ่าน ยุโรป. แม่ของพีทมีอพาร์ตเมนต์สำหรับวันหยุดในตอร์เรโมลิโนส แต่เมื่อเราไปถึงที่นั่น ปรากฏว่าอพาร์ตเมนต์นั้นถูกเช่าให้กับนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ ดังนั้นเราจึงต้องคิดอย่างอื่น

โมร็อกโก ไม่แพงนัก ดังนั้นเราจึงตกลงที่จะแล่นเรือไปยังแทนเจียร์ และไม่นานเราก็พบว่าตัวเองอยู่ในเมืองแห่งการผจญภัยของมาร์ราเกช

สายรัดท่อและฟันปลอมที่ใช้แล้ว

เมื่อดวงอาทิตย์ยามเช้าขึ้นเหนือจตุรัสขนาดใหญ่ Djema al Fna ชีวิตมหัศจรรย์ของ Marrakech ก็ตื่นขึ้น ผู้ฝึกงูมารวมตัวกันที่จัตุรัสบนผ้าห่ม ข้ามจัตุรัสไป เราจะเห็นผู้หญิงที่เพ้นท์เฮนนาและคนขายของข้างทางขายทุกอย่างตั้งแต่ฟันปลอมที่ใช้แล้วไปจนถึงไข่นกกระจอกเทศ และมีกลิ่นของเครื่องเทศและสมุนไพร

ในเมืองมีชาวต่างชาติไม่มากนัก แต่เราได้พบกับชาวเยอรมันสองสามคน ไฮนซ์ และโมนิกา เราหวังว่าเราจะใช้เทคนิคการโบกรถของเราได้ พวกเขาเป็นชาวฮิปปี้สองสามประเภทที่เล่นกีตาร์และสูบบุหรี่เป็นจำนวนมากในขณะที่ผ่อนคลายและฝันที่จะเติมเต็มชีวิตด้วยความรักและความสามัคคี

พวกเขาตั้งรกรากอยู่ใน แกมเบียแต่ปีละครั้งหรือสองครั้งที่พวกเขาเดินทางไป เยอรมนี และซื้อรถตู้ที่ทิ้งแล้วซึ่งขับผ่านทะเลทรายซาฮาราเข้ามา

ในแกมเบีย ไฮนซ์นั่งเบาะหลังรถและขายเป็นรถมินิบัส คราวนี้พวกเขามีรถสองคันติดตัวไปด้วย แต่ขาดคนขับเมื่อเพื่อนคนหนึ่งกลับบ้านเนื่องจากอาการป่วย ฉันกับพีทอาสารับงานแทนทันที และเราก็ออกเดินทางทันที

ทริปโบกรถด้วยรถตู้พังทะลายผ่านทะเลทรายซาฮารา

มีจุดตรวจมากมายบนเส้นทาง ไฮนซ์และโมนิการู้ขั้นตอนและมอบน้ำหอมและบุหรี่ให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ดังนั้นเราจึงผ่านพ้นไปได้เร็วและง่ายขึ้น

บนถนนเส้นสุดท้ายที่ตัดผ่านสะฮาราตะวันตกของโมร็อกโกและข้ามพรมแดนไปอีก ประเทศมอริเตเนีย เราควรขับด้วยขบวนรถทหาร หลายครั้งต่อวันเราต้องผลักรถให้ปราศจากทรายดังนั้นเราจึงต้องทำงานหนักเช่นกัน

เราขับรถผ่านมอเรทาเนียไปตามถนนเส้นหนึ่ง havet. เราต้องผ่านแถบแคบที่มีกำแพงหินไปด้านหนึ่งและ havet ไปที่อื่น ๆ ที่นี่เราติดอยู่อย่างกระทันหัน และรถก็มุดลงไปในทรายลึกขึ้นเรื่อยๆ เมื่อกระแสน้ำเข้ามาใกล้

เรากำลังยืนคุกเข่าอยู่ในน้ำเมื่อเราได้รถฟรีในที่สุด เราทำสำเร็จ เราโชคดี และมันฟังดูเหลือเชื่อ รถตู้ที่พังยับเยินก็รอดมาได้

แม้จะมีความพยายามมากมายที่จะผลักดันรถให้เป็นอิสระ แต่ภูมิประเทศในทะเลทรายและยามเย็นที่เต็มไปด้วยดวงดาวในใจกลางทะเลทรายซาฮาราก็คุ้มค่ากับการเดินทางโดยโบกรถทั้งหมด

คืนหนึ่งเราพบกับสิ่งผิดปกติอย่างสิ้นเชิง: มันเริ่มหยดลงบนผ้าเต็นท์ ฝนในทะเลทรายที่แห้งแล้งทำให้สดชื่นจนเราออกไปเต้นรำระบำสายฝนอย่างเป็นธรรมชาติ เช้าวันรุ่งขึ้น เราเห็นถั่วงอกสีเขียวเล็กๆ โผล่ออกมาจากทราย แต่ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง พวกมันถูกแผดเผาไปโดยแสงแดดจ้าและหนุนหลัง

พวกเขาขโมยรองเท้าเดียวของฉัน

เราไปถึงทะเลทรายสะฮาราและพักค้างคืนในหมู่บ้านเล็กๆ ใน ประเทศเซเนกัล. ในตอนเย็นเรานั่งทานอาหารและมีความสุขกับชาวบ้านในท้องถิ่น ตอนกลางคืนฉันเอารองเท้าไปวางไว้นอกเต็นท์และในเช้าวันรุ่งขึ้นรองเท้าก็ถูกขโมยไป

มันเป็นรองเท้ายางที่สวมใส่แล้วที่ฉันสามารถทำได้โดยไม่ต้องมีรองเท้ามากกว่าหนึ่งคู่กับฉัน วิกฤตเล็กน้อยสำหรับนักโบกรถ ตอนนี้ฉันต้องเดินทางต่อไปยังเมืองถัดไปด้วยเท้าเปล่า ฉันไม่เพียงถูกปล้นในตอนกลางคืนเท่านั้น แต่ทางใต้ของทะเลทรายซาฮาราฉันถูกยุงกระหายเลือดโจมตีด้วย ซึ่งต่อมากลายเป็นผลที่เกือบถึงตายได้

นี่คือข้อเสนอเที่ยวบินที่ดีไปยังเซเนกัล - คลิกที่ "ดูข้อเสนอ" ในหน้าเพื่อรับราคาสุดท้าย

จบทริปโบกรถ กลับบ้านพร้อมไข้มาลาเรีย

เมื่อเราไปถึง แกมเบียเราตั้งเต็นท์ไว้ที่สวนหลังบ้านของ Heinz และ Monika เราเป็นแขกกับพวกเขาเมื่อสองสามสัปดาห์ก่อนที่เราจะเดินทางกลับบ้านที่เวลส์ใน ประเทศอังกฤษที่ซึ่งฉันกับพีทอาศัยอยู่ด้วยกัน

พีทดื่มวิสกี้บนเครื่องบิน และวันรุ่งขึ้นเขาบ่นว่าเขามีอาการเมาค้างอย่างร้ายแรงที่สุด ซึ่งอาการแย่ลงเรื่อยๆ อย่างอธิบายไม่ถูก เช้าวันรุ่งขึ้นเขานอนอยู่บนเตียงและมีใบหน้าสีเทาเถ้า เขามาถึงโรงพยาบาลและได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคมาลาเรีย

ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ฉันถึงกับเริ่มเฉื่อย ในตอนเช้าฉันกำลังจะขึ้นไปที่ป้ายรถเมล์ แต่จู่ๆ ฉันก็เวียนหัวและหน้ามืดไปต่อหน้าต่อตา ฉันตื่นนอนโดยโยนขึ้นบนพื้นห้องนั่งเล่นของเพื่อนบ้าน เธอเห็นฉันหมดสติบนถนนและเรียกรถพยาบาล

ฉันอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ด้วยโรคมาลาเรีย เราเคยเป็นโรคมาเลเรียที่แย่ที่สุดและมีไข้ ท้องร่วง อาเจียน ฝันร้าย และเห็นภาพหลอน โชคดีที่เราทั้งคู่หายดีอีกครั้ง และด้วยประสบการณ์ที่เข้มข้นยิ่งขึ้นนี้ ฉันได้เรื่องราวการเดินทางและการโจรกรรมที่เป็นความจริงมาเล่าเกี่ยวกับช่วงเวลาที่ฉันในฐานะคนโบกรถ เดินทางไปทั่วยุโรปและลงเอยที่แกมเบีย

การเดินทางครั้งต่อไปเป็นเพียงยกนิ้วโป้ง