ซามัว: ทริปฝันกลางวันที่สติลhavet

ซามัว: ทริปฝันกลางวันที่สติลhavet เขียนโดย เจคอบ โกว์แลนด์ Jørgensen.

การเดินทางไปซามัวก็เดินทางตรงเวลาเช่นกัน

คุณรู้หรือไม่ว่าจู่ๆ คุณก็จมลงไปในฝันกลางวัน?

ครึ่งตื่นครึ่งหลับครึ่งตื่น คุณจะมีเรื่องราวและเวลาที่ผสมปนเปกันสำหรับประสบการณ์นอกร่างกายเล็กน้อยที่สามารถทำให้วันที่เหลือของวันทำงานสามารถจัดการได้อย่างสมบูรณ์

มาถึงเรื่องฝันกลางวันเกี่ยวกับกะลาสี หญิงยักษ์ และพีระมิดตรงกลาง ความเงียบhavet. มาถึงเรื่องราวของการเดินทางที่ไม่ธรรมดา ซามัวที่สวยงาม.

นอร์ธเคปมาถึงเกาะมหาสมบัติ

ฉันลืมตาและติดขัดเล็กน้อย ฉันมองเห็นและได้ยินอะไรบางอย่าง แต่มันมืดมน ขุ่นเคือง และคำราม ภาพมันชัดขึ้นทุกทีจนจู่ๆก็รู้ว่ามันคืออะไร กองทหารโคลเวดัล "จมูกมหึมา" ของโทรลส์สวมกางเกงขาสั้นเก่าๆ ปรัชญาของกะลาสีเรือ และเรือเก่าแก่ที่สวยงามชื่อนอร์ธเคป

การออกอากาศซึ่งต่อมาจะมีการออกอากาศซ้ำบ่อยครั้งจนแม้แต่มาธาดอร์ก็ยังมีการแข่งขัน เคลียร์ถนน ฉันนั่งเหมือนเด็กวัยรุ่นในบ้านที่วางอย่างมั่นคงบนโซฟากับคนอื่นๆ ในครอบครัว Jørgensen. เราทุกคนพยายามดูดความร้อนออกจากหน้าจอให้ได้มากที่สุด เมื่อตอนนี้ที่ Dannevang หนาวและมืดมากในฤดูหนาว แหลมเหนือกำลังเดินทางไปซามัว ที่นั่นโรเบิร์ต หลุยส์ สตีเวนสัน ผู้เขียนหนังสือ Treasure Island ได้ตั้งรกรากและพบชีวิตของเขา และที่ซึ่งวัฒนธรรมโพลินีเชียนยังคงดำรงอยู่ได้จนถึงระดับนั้น และบางส่วนก็ถือกำเนิดขึ้น

ในรายการ คนนอร์ธเคปพาเที่ยวรอบเกาะและสัมภาษณ์ชาวบ้านในทุกสี ทันใดนั้นคุณแม่ของฉันก็พูดคำสองสามคำที่จะทำให้โลกเป็นรูปธรรมและการเดินทางรอบโลกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้:

"ไม่ใช่คาร์ลเอริคเหรอ!"

เรามองดูนางด้วยความสงสัยในความเชื่อที่ว่านางอาจจะกำลังหลับใหลอยู่หรือควรจะได้แว่นใหม่ แต่เปล่าเลย เธอย้ำและยืนยันว่าเขาน่าจะเป็นลุง อาจจะเป็นลุงทวด และชื่อของเขาคือ คาร์ล เอริค และ ว่าเขามาจากโฮลเต้

ตอนนี้เขาได้ลงจอดที่ซามัวแล้ว และในฐานะกะลาสีที่แท้จริง เขาได้แต่งงานกับเด็กสาวจากทะเลใต้แล้ว เธอกล่าว ฉันคิดว่าอยากไปที่นั่นและความฝันในการเดินทางนั้นกลับกลายเป็นว่าแข็งแกร่งมากจนหลายปีต่อมาฉันต้องออกไปหลายพันกิโลเมตร หมู่เกาะแปซิฟิกในโอเชียเนีย.

อาเปีย หมู่บ้านหลักของซามัว

แซบ ฉันเห็นสวนที่มีต้นอะโวคาโด ต้นกล้วย และดอกไม้มากมาย อืมม ร้อนๆ หอมๆ อ่าาาา...

คาร์ล เอริคยิ้มและต้อนรับเราสู่บ้านของเขาในย่านชานเมืองอาปีอา หมู่บ้านหลักของซามัว ไม่มีป้ายบอกทางหรือตู้ไปรษณีย์ เขาจึงต้องไปรับจดหมายที่ที่ทำการไปรษณีย์ เมื่อเราขับรถลงไปที่นั่น เขาเล่าเรื่องราวของกะลาสีเรือจากมหาสมุทรทั้งเจ็ดของโลก และจากนั้นเขาก็เล่าเกี่ยวกับชุมชนชาวซามัวที่ตกแต่งอย่างน่าตื่นตาและโดดเด่นอย่างโดดเด่น ซึ่งเขามีส่วนร่วมมาหลายปีแล้ว

ตัวอย่างเช่น หมู่บ้านเล็กๆ รอบๆ Apia เหล่านี้มีกระท่อมทรงกลมแบบเปิดโล่งไม่มีกำแพง เรียกว่า Fale ในซามัว ดังนั้นคุณสามารถเดินตามครอบครัวใหญ่ๆ ได้ ซึ่งไม่ใช่การเดิน แต่เป็นการเดิน การนอน และการรับประทานอาหารเป็นหลัก

เขายังบอกเกี่ยวกับคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนว่าทุกหมู่บ้านเหล่านี้มีโบสถ์ด้วย แต่เนื่องจากชาวซามัว – เป็นคนอัธยาศัยดี – ได้รับมิชชันนารีคริสเตียนหลายคนในช่วงหลายศตวรรษที่ผ่านมา จึงมีป่าแห่งโบสถ์ในสิ่งที่ปัจจุบันเรียกว่าแถบไบเบิลแห่งมหาสมุทรแปซิฟิกhavet.

แปลกจริง ๆ เพราะวัฒนธรรมซามัวน่าจะใกล้เคียงที่สุดกับสวรรค์ของคอมมิวนิสต์บนโลก ที่ซึ่งดินแดนแห่งนี้ถูกครอบครองโดยหมู่บ้านจนครั้งล่าสุด และคุณได้รับอาหารสำหรับแรงงานของคุณ คุณมอบสิ่งที่คุณทำได้ให้กับชุมชน ครอบครัวขยาย และหมู่บ้าน และถ้าคุณให้ แสดงว่าคุณรวย

เมื่อลาวาลาวาเป็นเพียงคำหยาบ

พวกเขาเต้น พวกเขาเต้น และมีความสุข ฉันชอบเต้นd, และกิน, กินเสมอ

ซามัวดูเหมือนเป็นดินแดนแห่งตรงกันข้าม แต่ในทางที่สงบสุข ปฏิบัติได้จริง และโชคดีโดยสิ้นเชิง ที่ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่จะมีคริสตจักรที่แข่งขันกันอยู่ข้างๆ อาณาจักรเกาะที่ถูกปลดปล่อยออกมายังคงดึงดูดวงออเคสตราตำรวจจักรวรรดินิยมที่เหมาะสม ซึ่งเปรียบเสมือนการผิดสมัยที่ยังมีชีวิตที่เดินเตร่ไปทั่วอาเพียพร้อมกับความจริงขนาดมหึมาและเสื้อคลุมสีขาวหรือสีน้ำเงิน

แล้วถ้าคนจีนบางคนคิดว่าพวกเขากำลังจะช่วยซามัวผู้ยากไร้ในการสร้างรัฐสภาที่เหมาะสม และเมื่อสร้างแล้ว มันกลับกลายเป็นว่าดูเหมือนตึกสูงที่น่าเกลียดและไม่ใช่ของปลอมตามประเพณีเลย ใช่ Al ฟังดูแย่สำหรับฉัน ดูเหมือนว่า BT จะไม่เหมาะกับฉันเช่นกัน จากนั้นก็ไป

ครอบครัวเล่าเรื่องราวของฟาอาฟาฟีนสาวประเภทสองในท้องถิ่น ซึ่งในสังคมที่นับถือศาสนาคริสต์อย่างทั่วถึงนี้เป็นกลุ่มชุมชนที่น่านับถือที่สุดเท่าที่เคยมีมา และมักมีอาชีพที่มีเกียรติและแสดงการเต้นรำ ฉันคิดว่าเส้นทางอาชีพที่ไม่ธรรมดาในประเทศของฉันซึ่งนำไปสู่การกีดกันเท่านั้น

และทำไมจึงมีผู้ที่เป็น "เพศกลาง" มากมายนัก? ใช่ ถ้าตอนนี้ครอบครัวที่มีลูก 8-12 คนมีเด็กประเภทหนึ่งมากเกินไป คนหนึ่งก็จะเลี้ยงลูกหนึ่งหรือสองคนเป็นอีกประเภทหนึ่งเพื่อให้เด็กผู้ชายกลายเป็นเด็กผู้หญิงและในทางกลับกัน อย่างที่สองใช้ไม่ได้ผลเมื่อตอนนี้มีหลายสิ่งที่ต้องดูแลและยังคงมีบทบาททางเพศอยู่บ้าง โดยไม่คำนึงถึงต้นกำเนิดทางชีววิทยาของเด็ก

เพราะต้องมีเวลาสนุกและกินด้วย และการกินนั่นคือสิ่งที่ชาวซามัวมีความสุข ภาคภูมิใจ และสงบสุขอยู่ตลอดเวลา และเมื่อกินแล้วก็ต้องนอนแล้วจะกินของวิเศษไปทำไมเล่า? อันที่จริง ผู้คนที่มีกระดูกที่ใหญ่และค่อนข้างสูงนั้นเป็นคนที่อ้วนที่สุดในโลก แต่ด้ายน่าจะขาดไปทั่วทั้งดินแดนอาณานิคมในอเมริกันซามัว ที่ซึ่งมีอาหารพื้นเมืองอย่างปลาย่างและหมูที่มีรากและหัวกะทิอยู่ ถูกแทนที่ด้วย whoppers และ super-sizeri

ผลลัพธ์ในซามัวคือ i.a. สตรีร่างยักษ์ในเทศกาลรื่นเริงดังที่เราเห็นตามท้องถนน และผู้ที่เดินบนลาวาลาวาได้เหมาะเจาะทีเดียว ไม่ใช่เครื่องแต่งกายของภูเขาไฟที่สามารถจับคู่กับผู้หญิงจำนวนมากจากเกาะภูเขาไฟได้ แต่เป็นโสร่งในท้องถิ่นที่โอบล้อมทั้งชายและหญิง ทั้งสองเพศมีรอยสักตามร่างกายแบบดั้งเดิมและดอกไม้ที่หลังใบหู อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นลักษณะของผู้ชาย...

คนขาวในน้ำเกลือ คุณแม่

แซบ มันมองมาที่ฉันอย่างสงสัย อืม มันต้องการอะไร และใครลืมสมองของเขาที่นั่น? น้ำนี้มีรส… เกลือ!

ปลาตัวเล็ก ๆ ที่มีชื่อภาษาอังกฤษว่า trigger-fish กัดต้นขาของฉันอย่างมีความสุข แต่ก็หลุดอีกครั้งเมื่อเห็นมือที่กำลังจะกิน

ฉันลอยไปรอบ ๆ เพื่อดูปะการังสมองและปลาหลากสีที่ชายหาดใน Manase บนเกาะ Savaii ซึ่งเป็นเกาะหลักอีกแห่งในซามัว

ตามแบบฉบับของชาวซามัวที่ดูสบายๆ จุดที่อยู่ตะวันตกสุดของสาววายคือตำแหน่งที่อยู่ตะวันตกสุดก่อนเส้นบอกวันที่ ดังนั้นแสงสุดท้ายของวันจึงลดลงที่นี่ ในปี พ.ศ. 2000 ฮิสทีเรียที่เป็นเกาะที่สหัสวรรษใหม่โผล่ออกมาครั้งแรก ชาวซามัวภูมิใจที่เกาะแห่งนี้เป็นเกาะสุดท้ายสำหรับพวกเขา คุณต้องไปให้ถึงนั้น สหัสวรรษนั้น ตั้งแต่นั้นมา พวกเขาได้ย้ายไปอีกด้านหนึ่งของเส้นวันที่ ดังนั้นจึงง่ายต่อการเดินทางไปนิวซีแลนด์ แต่ในความเป็นจริง พวกเขาเข้ากันได้ดีที่สุดในอีกด้านหนึ่ง

คู่มือแนะนำ Savaii เป็นเกาะดั้งเดิมที่สุดในโพลินีเซียทั้งหมด และเมื่อไม่กี่ปีก่อนที่ไฟฟ้าและแอสฟัลต์มาถึงเกาะ

การเดินทางไปซามัวยังเป็นไวมาและ บริษัท ที่ดี

คุณปู่ธนูและครอบครัวตัวน้อยของเขาอายุ 35 ปีเคยสร้างนิทานบนชายหาดที่สวยงามโดยตรง และที่นี่คุณอยู่เพียงลำพัง พี่น้อง 17 คนในรุ่นน้องบางคนช่วยกันทำอาหารเช้าและอาหารเย็น จากนั้นก็มีกล้วยและรอยยิ้ม ร้องเพลง เต้นรำ และความสงบสุข

ในตอนเย็น Vailima เย็นฉ่ำมาถึงโต๊ะ และเบียร์ซึ่งกลั่นด้วยเทคโนโลยีของเยอรมันจากส่วนผสมของซามัวเป็นเพื่อนแท้ที่จะแบ่งปันกับแขกคนอื่นๆ จากนิวซีแลนด์ เยอรมนี และเดนมาร์ก

นอกจากนี้ยังมีเจ้าสาวและเจ้าบ่าวชาวออสเตรเลียคนหนึ่งซึ่งปฏิเสธที่จะเชื่อว่าพวกไวกิ้งและภาษาศาสตร์ของพวกเขาถูกตำหนิ ทำให้เธอเรียกสามีของเธอว่า "สามี" ซึ่งเป็นชาวนาของบ้าน

วันเวลาผ่านไป หนังสือถูกกิน และแม่ไก่ท้องถิ่นบังคับนกตาบอดปาล์มซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้เข้าไปวางไข่บนมุ้งของเรา เป็นเรื่องดี แต่ก็ดีที่คิดว่าไม่มีสัตว์อันตรายในซามัว ก่อนที่ฉันจะเอนกายลงใต้มุ้ง เพลิดเพลินกับอุณหภูมิ 23 องศาอันสดชื่นแล้วหลับไป havetอาบน้ำเพื่อให้คุณพร้อมที่จะทำอะไรให้น้อยที่สุดในวันรุ่งขึ้น

พีระมิด

แซบ แซ่บอีกแล้ว ยุงที่รมควันในที่มีแสง สำหรับฉันมันทั้งขึ้นและลงและฉันต้องอยู่ที่นี่คืนนี้?

ต้นไทรเป็นความภาคภูมิใจและยักษ์ของซามัว ต้นไม้สูง 70 เมตรบน Savaii คืนนี้ฉันต้องนอนบนชานชาลาที่สูงพร้อมวิวป่าฝนโดยรอบ ร่างกายจะรู้สึกมีพลังหลังจากอยู่กลางแดดมาทั้งวัน และระดับความสูงก็ดูเหนือจริงมากกว่าการกระตุ้นความวิตกกังวล ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใคร

เช่นเดียวกันสำหรับตอนเช้ามีอาหารเช้าที่เข้าใจผิดมากที่สุดที่ฉันเคยลองมา แต่ก็ยังอยู่ที่ด้านบนสุดตามตรรกะของซามัว: ถ้าตอนนี้ทุกอย่างดีในหลักการตะวันตกและคุณต้องการสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับนักท่องเที่ยวชาวตะวันตก และชาวตะวันตกสามารถจับต้องได้ตามธรรมชาติพอที่จะนำเข้าและไม่มีเงินมากนักจึงจบลงด้วยอาหารเช้าของแซนวิชขนมปังปิ้งกับสปาเก็ตตี้กระป๋อง! เป็นประสบการณ์ที่ให้ความหมายใหม่แก่คำว่า กล้า…

ถนนปาล์มทอดยาวไปทางช่องลม ซึ่งน้ำทะเลก่อตัวเป็นรูปร่างคล้ายน้ำพุร้อนจากทุ่งลาวา พีระมิดก็น่าจะมีอะไรเหมือนกันด้วย แต่หนังสือคู่มือยังคลุมเครืออยู่ และส่วนใหญ่ดูเหมือนเรื่องราวในท้องถิ่นของล็อกเนสส์ แต่ฉันก็พยายามหามันร่วมกับเพื่อนเดินทางของฉัน เช่นเดียวกับอินเดียนา-จาค็อบ หลังสวนกล้วยแล้วเข้าไปอีกนิดในป่าก็มีป่าไม้อยู่มากมาย มันชื้น - 30 องศา - และเราโปรยเหงื่อออกในสนามและมีจุดบนดวงตาของเราในขณะที่เราคายน้ำ

เราวนเวียน ไม่มีป้าย ไม่มีเส้นทาง มีแต่ความผันแปรเล็กน้อยในป่า แต่ทันใดนั้นก็สูงขึ้นเล็กน้อยและมีมุมที่คล้ายกันอย่างผิดปกติบนเนินเขาที่เรากำลังเผชิญอยู่และนั่นคือปิรามิดแห่งซามัว ไม่ ฉันไม่มีถ่านลูกโลก มันเป็นของครึ่งพีระมิดที่รกขนาด 12 x 50 x 60 เมตร เรียกว่า Pulemelei และทางเดินบนนั้นเผยให้เห็นตัวเองเป็นสีเขียวทั้งหมด แล้วเราก็เช็ดเหงื่อออกและม้วนตัวขึ้น ไปที่ด้านบนแบน และแน่นอน สถานที่พิเศษแห่งนี้รวมทั้งสถานที่ปฏิบัติธรรม - จุดชมวิว - และศาสนสถาน - สถานที่ประกอบพิธีกรรม

ที่นี่เมื่อหลายร้อยปีก่อน พวกเขาสามารถมองออกไปเห็นเรือแคนูซึ่งผ่านการนำทางตามดวงดาวและความแตกต่างของอุณหภูมิใน havet พบเส้นทางข้ามมหาสมุทรแปซิฟิกที่มีปัญหาไปยังตาฮิติและเกาะอีสเตอร์ และผู้ที่อาศัยอยู่ในส่วนที่เหลือของโพลินีเซีย และจากจุดสูงสุด พวกเขาสามารถส่งความคิดที่เป็นความหวังออกไปด้วยพิธีกรรมร่วมกันและอาหารดีๆ

ไม่มีอะไรให้ดูบน Pulemelei ไม่มีคน ไม่มีสัตว์ - แม้แต่ยุงก็หายไป แต่เรารู้สึกว่าเป็นสถานที่แห่งจิตวิญญาณและประวัติศาสตร์ จิตวิญญาณของซามัว

อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับปิรามิดแห่งกิซ่าในอียิปต์ได้ที่นี่

การเดินทางไปซามัวคือการดู

แซบ ฉันแสดงที่บ้านในบ้านหลังเล็ก ๆ ของฉันเอง อุณหภูมิ 14 องศาและฝนตกแม้ว่าจะเป็นฤดูร้อน ฉันหนาวมาก ฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อสภาพอากาศแบบนี้! กำแพงนั้นไม่ว่างเปล่านักหรือ และการเดินทางของฉันไปซามัวจบลงที่ใด?

ฉันยืนด้วยภาพขาวดำศิลปะสองสามภาพจากซามัวในมือ และแสดงให้เห็นฝนเขตร้อนระหว่างทาง และไม่น้อยไปกว่าชายหาดที่มานาเสะที่มีต้นปาล์ม เงาที่น่าขนลุก และรอยเท้าที่สดชื่นบนผืนทราย

คนที่ฉันรู้จักพูดว่าฉันรู้: มันดูยอดเยี่ยมมากและดูเหมือนความฝันของสติลhavet เหมือนสรวงสวรรค์ที่หายไป

แต่ที่ยิ่งไปกว่านั้น เพราะเมื่อเห็นภาพนั้น จู่ๆ ก็ได้รสชาติของปลาที่มีกะทิเข้าปาก มีน้ำเป็นฟองๆ รอบเท้า รอยยิ้มจากคนสักสีน้ำตาล และความสงบแปลกๆ ของซามัวที่บอกว่าไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันยังไม่ได้ตกแต่งกำแพงพร้อมรูปถ่ายท่องเที่ยว มันน่าจะมา…ตอนนี้กินอะไรก่อน…

ภายใต้ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่และเต็มไปด้วยดวงดาว
ขุดหลุมฝังศพและปล่อยให้ฉันโกหก
ดีใจที่ฉันมีชีวิตอยู่และยินดีตาย
และฉันวางฉันลงด้วยพินัยกรรม
นี่เป็นข้อที่คุณหลุมฝังศพสำหรับฉัน:
ที่นี่เขานอนอยู่ในที่ที่เขาใฝ่ฝันอยากจะเป็น
บ้านเป็นกะลาสีบ้านจากทะเล
และนักล่ากลับบ้านจากเนินเขา

จากหลุมศพของโรเบิร์ต หลุยส์ สตีเวนสันในซามัว พ.ศ. 1894

ดูเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเดินทางในสติลhavet เธอ