Abkhazia ในจอร์เจีย: เหมือนก้าวเข้าไปในหนังสือประวัติศาสตร์

Abkhazia ในจอร์เจีย: เหมือนก้าวเข้าไปในหนังสือประวัติศาสตร์ เขียนโดย เลเน โคห์ลฮอฟฟ์ ราสมุสเซน.

จำตราประทับในหนังสือเดินทางก่อนข้ามพรมแดนไปยังอับคาเซีย

การเยี่ยมชมอับคาเซียเป็นความคิดที่ค่อนข้างเป็นธรรมชาติที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทางอันยาวนานของฉันไปตามเส้นทางสายไหม และการไปเยือนรัฐที่แตกแยกเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แปลกประหลาดนี้กลายเป็นประสบการณ์ที่อยากรู้อยากเห็นมาก ไปยังสถานที่ที่ความยิ่งใหญ่ของอดีตทรุดโทรมและอนาคตยังมาไม่ถึง

ฉันเดินทางจากเทือกเขาคอเคซัสในสวาเนติไปยังเมืองซุคดิดีใกล้อับคาเซีย และจากนั้นก็นั่งแท็กซี่ไปยังจุดที่เรียกว่าชายแดน ทางฝั่งจอร์เจียมีฐานทัพทหารเพียงแห่งเดียว เนื่องจากไม่มีการผ่านแดนอย่างเป็นทางการเช่นนี้ จากจอร์เจีย.

ยางรถบรรทุกขนาดใหญ่บางเส้นปิดถนนเพื่อสัญจรทางรถยนต์ ในทางกลับกัน มีรถม้าบางคันที่บรรทุกผู้โดยสารพร้อมกระเป๋าเดินทางจำนวนมาก กระเป๋าบรรทุก และกล่องสินค้าขนาดใหญ่ที่ซื้อในจอร์เจีย

ถนนข้ามสะพานข้ามแม่น้ำที่มีพรมแดนติดกับตัวมันเอง อีกด้านหนึ่งของสะพาน มีเจ้าหน้าที่ควบคุมหนังสือเดินทางกำลังดูหนังสือเดินทางของฉันและใบอนุญาตเข้าเมืองที่ฉันได้รับทางอีเมลจากกระทรวงการต่างประเทศอับคาเซียน

เงื่อนไขในการได้รับใบอนุญาตเข้าสู่ Abkhazia คือฉันต้องแสดงตัวที่สำนักงานตรวจคนเข้าเมืองในเมืองหลวง Sukhumi ภายในสองวันและรับวีซ่า มันมาในแผ่นกระดาษแยกต่างหาก วีซ่านี้ต้องถูกส่งมอบให้กับผู้ควบคุมหนังสือเดินทางเมื่อออกเดินทาง

ฉันไม่ได้รับแสตมป์ใดๆ ในหนังสือเดินทาง และฉันก็ไม่มีปัญหาในการออกจากจอร์เจีย เพราะคุณจะเจอปัญหาก็ต่อเมื่อคุณเดินทางจากรัสเซียไปยังอับคาเซียและเดินทางต่อไปยังจอร์เจีย ถ้าคุณทำ คุณจะตกหลุมพราง

ที่จุดผ่านแดนระหว่าง รัสเซีย และอับคาเซียไม่ได้รับตราประทับเข้าประเทศจอร์เจียในหนังสือเดินทางและมีคนอยู่อย่างผิดกฎหมาย

ทำลายกองกับจาน

ย้อนกลับไปในสมัยโซเวียต อับคาเซียเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมสำหรับชนชั้นสูงทางการเมืองของสหภาพโซเวียต ผู้ปกครองมีบ้านพักฤดูร้อนขนาดใหญ่ที่สวยงามตามแนวชายฝั่งทะเลดำ แต่เนื่องจากสงครามกลางเมือง พวกเขาจึงถูกทอดทิ้ง

ในส่วนที่ทันสมัยของเมืองหลวง Sukhumi ทีละเล็กทีละน้อย การฟื้นฟูได้เริ่มขึ้นด้วยเงินทุนของรัสเซีย คฤหาสน์รัสเซียเก่าแก่บางแห่งที่อยู่บริเวณทางเดินริมท่าเรือยังคงไม่บุบสลาย

เมืองส่วนใหญ่รอบๆ ศูนย์กลางเล็กๆ รอบทางเดินเล่นท่าเรือดูเหมือนสนามรบร้าง ฉันเดินผ่านอาคารรัฐบาลเก่าของจอร์เจีย ซึ่งเป็นอาคารที่ถูกทิ้งระเบิดขนาดใหญ่และถูกไฟไหม้บางส่วน

อาคารหลังนี้ตั้งตระหง่านเป็นอนุสรณ์แห่งชัยชนะเหนือจอร์เจีย แต่ปัจจุบันทั้งน่ากลัวและถูกทอดทิ้ง ด้านหน้าอาคารเต็มไปด้วยรูกระสุน และโปสเตอร์ขนาดใหญ่ที่มีข้อความแห่งชัยชนะยังคงแขวนอยู่

โปสเตอร์ที่คล้ายกันนี้แขวนอยู่ทั่วเมืองเพื่อรักษาความรู้สึกชาตินิยมและความรักชาติของประชากร

สำรวจอาคารราชการ

บันไดในอาคารยังคงอยู่ที่นั่น และฉันค่อยๆ ปีนขึ้นบันไดไป มันเป็นบันไดเวียนซึ่งเกือบจะไม่บุบสลาย และราวบันไดที่เหลือก็ยื่นออกมา

จากชั้นบน ฉันสามารถมองลงไปได้ตลอดทางผ่านตัวอาคาร เนื่องจากการแยกชั้นได้หายไปบางส่วน เฉพาะส่วนหน้าอาคารและเสาและคานคอนกรีตรับน้ำหนักเท่านั้นที่ยึดอาคารไว้ด้วยกันและป้องกันไม่ให้พังทลายลง

มีการเสริมแรงคอนกรีตเก่าและเป็นสนิมอยู่ทุกหนทุกแห่ง ตัวอาคารเต็มไปด้วยหนามสูงและตำแยที่กัด ภายในศูนย์กลางของอาคาร มีแม้กระทั่งต้นไม้และพุ่มไม้ขึ้นตามเสาคอนกรีต

ขยะถูกทิ้งเป็นกองใหญ่ และเต็มไปด้วยรูกระสุนและกราฟฟิตี้บนผนัง สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความเกลียดชังและความคับข้องใจ แต่ตอนนี้ธรรมชาติได้เข้ายึดอำนาจแล้ว ซึ่งครั้งหนึ่งชาวจอร์เจียเคยนั่งและปกครองภูมิภาคนี้

เมืองส่วนใหญ่ถูกทิ้งร้างในทำนองเดียวกันกับบ้านที่ว่างเปล่าและน่ากลัวจำนวนมาก ทั้งหมดถูกทิ้งระเบิดและรก นับเป็นภาพเหนือจริงที่ได้เห็นอพาร์ตเมนต์ที่ถูกไฟไหม้และว่างเปล่าจำนวนมากเคียงข้างกัน โดยมีอพาร์ตเมนต์พร้อมดอกไม้บนระเบียง จานดาวเทียม และหน้าต่างพลาสติกใหม่

กาลครั้งหนึ่ง ชาวจอร์เจียและอับคาเซียนเป็นเพื่อนบ้านธรรมดา บางทีพวกเขาอาจจะดื่มชาด้วยกัน และลูกๆ ของพวกเขาก็เล่นกันที่สวนหลังบ้าน บัดนี้พวกเขาเป็นศัตรูกันอย่างมหันต์ และชาวจอร์เจียต้องหนีออกจากบ้าน ฉันสงสัยว่าคนที่ขับไล่เพื่อนบ้านออกนอกประเทศจะมีความสุขในสนามรบร้างมากกว่าที่พวกเขาเคยทำหรือไม่?

ทั้งตอนที่ผมมองดูอาคารและเครื่องแต่งกายของผู้คน มันเหมือนกับว่าผมได้ย้อนเวลากลับไปเมื่อ 30 ปีก่อนในทันใด ลารีจอร์เจียถูกแทนที่ด้วยรูเบิลรัสเซีย และมีอารมณ์ที่พิเศษมากที่อับคาเซียยังคงอยู่ในช่วงเวลาเดียวกันกับเมื่อสหภาพโซเวียตเก่ายังคงมีอยู่

เป็นเรื่องแปลกมากสำหรับฉันที่จะเดินไปรอบ ๆ เมืองที่ชวนให้นึกถึงเมืองในชนบทของสหภาพโซเวียตหลายปีหลังจากการพังทลายของกำแพงและการล่มสลายของกลุ่มตะวันออก

การทดลองทางวิทยาศาสตร์ในอับคาเซีย

บนยอดเขาด้านหลังสวนพฤกษศาสตร์ Sukhumi มีอนุสรณ์สถานอันไร้เหตุผลของสงครามเย็น ศูนย์ทดสอบที่มีการทดลองกับสัตว์ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขันในอวกาศในช่วงสงครามเย็น เมื่อสหภาพโซเวียตส่งสุนัขไลก้าไปในอวกาศ พวกเขายังทดสอบสัตว์อื่นๆ เพื่อดูว่าจะถูกส่งไปยังอวกาศได้หรือไม่ รวมทั้งลิงสายพันธุ์ต่างๆ แต่ยังมีการทดลองอื่นๆ กับลิงด้วย

นักวิทยาศาสตร์ผู้บ้าคลั่งพยายามผสมเทียมกอริลลาด้วยน้ำอสุจิของมนุษย์เพื่อสร้างทหารที่สมบูรณ์แบบและยืนยงที่สุด สิ่งมีชีวิตที่ฉลาดราวกับมนุษย์และแข็งแกร่งราวกับกอริลลา!

ก่อนที่ฉันจะไปถึงยอดเขา ฉันได้กลิ่นเหม็นของอุจจาระจากลิงมาแต่ไกล มีลิงหลายสายพันธุ์ในกรงเก่าที่ขึ้นสนิมและทรุดโทรม

มันน่าขนลุกเล็กน้อยที่จะเดินไปมาระหว่างกรงและมองดูสัตว์และคิดถึงสิ่งน่าขนลุกทั้งหมดที่นักวิทยาศาสตร์วิกลจริตสวมเสื้อคลุมสีขาวและหัวเต็มไปด้วยความคิดบ้าๆบอ ๆ มันเย็นลงกระดูกสันหลังของฉัน

นอกเหนือจากความจริงที่ว่าลิงสามารถใช้การดูแลที่ดีขึ้นเล็กน้อย แต่ฉันยังไม่เห็นสัญญาณที่ชัดเจนของความพยายามผสมพันธุ์กับมนุษย์

ไม่มีความผิดปกติหลังจากการทดลองกับสัตว์แปลกๆ อื่นๆ เช่นกัน แต่สิ่งที่ไร้สาระและน่าขนลุกมากกว่านั้นคุณต้องมองหาเป็นเวลานาน

วันเกิดที่แตกต่างในอับคาเซีย

กลายเป็นวันที่ 1 พฤศจิกายน เมื่อคุณเฉลิมฉลองวันเกิดของคุณในสถานที่ที่แปลกประหลาดที่สุดในโลก ซึ่งคนส่วนใหญ่แทบไม่เคยได้ยินชื่อ คุณไม่ควรคาดหวังถึงงานฉลองวันเกิดที่ยิ่งใหญ่หรือนักพูดในงานปาร์ตี้เช่นกัน

ฉันเฉลิมฉลองเหตุการณ์เล็กน้อยที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นร้านอาหารที่ดีที่สุดและหรูหราที่สุดในเมือง ร้านอาหารอยู่บนท่าเรือพร้อมวิวพระอาทิตย์ตกเหนือซอร์เตhavet.

มันเป็นของที่ระลึกที่เจียมเนื้อเจียมตัวมากตั้งแต่สมัยที่เมืองนี้ฟุ่มเฟือย

สถานที่นี้ให้ความรู้สึกยิ่งใหญ่อย่างแปลกประหลาดเมื่อเข้าไปในร้านอาหารที่ว่างเปล่าซึ่งสงวนไว้สำหรับชนชั้นสูงที่มีอำนาจ มีพนักงานเสิร์ฟในเครื่องแบบ มีผ้าปูโต๊ะสีขาวอยู่บนโต๊ะ เครื่องลายครามและแก้วคริสตัล ขณะเดียวกันทุกสิ่งก็เสื่อมโทรม ทรุดโทรม และทรุดโทรม

ปลาตัวใหญ่ตัวเล็ก

หลังจากเฉลิมฉลองตัวเองอย่างเงียบๆ ฉันก็เดินไปตามท่าเรือ โดยที่คนในท้องถิ่นนั่งกับเบ็ดตกปลาอยู่ในน้ำและถือเหลาเล็กๆ ไว้ในกระเป๋าด้านใน อารมณ์สูง แต่ถังสำหรับปลาว่างเปล่า

"ดูนั่น!" ชายคนหนึ่งชี้ไปที่เพื่อนของเขาที่เพิ่งจับปลาตัวเล็ก ๆ บนเบ็ดพูด

“คู่ของฉันจับปลาตัวเล็กแต่ตัวใหญ่” เขากล่าวพร้อมหัวเราะเสียงดัง “แต่เขามีปัญหามากมายเพราะภรรยาของเขาพบว่าเขามีนายหญิง มันไม่ง่ายเลยกับผู้หญิงตัวใหญ่เหล่านั้น” เขาหัวเราะและล้อเลียนคู่ของเขา

“ไม่ ไม่แน่นอน” ฉันตอบ “บางทีคุณควรแนะนำให้เขาลองปลาใหญ่และผู้หญิงตัวเล็ก”

"ใช่!" เขาตอบพลางหัวเราะเสียงดัง

ฉันออกจากสุภาพบุรุษที่ร่าเริงและมุ่งหน้ากลับไปที่โรงแรมของฉัน ระหว่างทางฉันผ่านจัตุรัสกลางซึ่งมีผู้ชายกลุ่มหนึ่งนั่งล้อมโต๊ะ แสงสีเหลืองจากเสาตะเกียงส่องลงมาบนตัวหมากรุก และพวกผู้ชายก็นั่งจดจ่ออยู่กับสมาธิ นี่คือวิถีชีวิตที่ดำเนินไปอย่างเงียบ ๆ ในสภาวะแตกหักเล็ก ๆ ที่ถูกลืมใกล้ Sortehavetฉันคิดแล้วเดินกลับไปที่ห้องพักในโรงแรม

เกี่ยวกับ อับคาเซีย

ทั้งสองฝ่ายต่างเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ และในปี 1992 เกิดสงครามกลางเมืองขึ้นในภูมิภาค ชาวอับฮาเซียน เช่นเดียวกับชาวเซาท์ออสซีเชียน ได้รับการสนับสนุนจากรัสเซียในการต่อสู้เพื่ออิสรภาพจากจอร์เจีย ความขัดแย้งสิ้นสุดลงเมื่อกองทัพจอร์เจียต้องถอนตัวและอับคาเซียประกาศอิสรภาพ

ชาวจอร์เจียส่วนใหญ่หนีข้ามภูเขาไปยังสวาเนติและส่วนอื่นๆ ของจอร์เจีย เที่ยวบินนั้นรุนแรงมากและเสียชีวิตจำนวนมาก มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เริ่มกลับบ้านเพื่อไปยังสิ่งที่เหลืออยู่ในทรัพย์สินที่ถูกทิ้งระเบิด

Abkhazia เป็นที่ยอมรับในระดับสากล เป็นส่วนหนึ่งของจอร์เจีย แต่ได้ประกาศตัวเองเป็นรัฐเอกราชที่ได้รับการยอมรับจากเพียงไม่กี่ประเทศเท่านั้นนอกจากรัสเซีย ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ผู้แบ่งแยกดินแดนอับคาเซียนบางคนต่อสู้เพื่อแยกตัวออกจากจอร์เจีย

แม้ว่าชาวอับคาเซียนจะมีประชากรเพียง 17 เปอร์เซ็นต์ของประชากร แต่ก็ยังเป็นพวกที่ประกอบขึ้นเป็นชนชั้นสูงทางการเมืองและเศรษฐกิจของภูมิภาค ในขณะที่ชาวจอร์เจียเชื้อชาติต้องการความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับรัฐใหม่ของจอร์เจียเมื่อก่อตั้งขึ้นในปี 1991 ชาวอับคาเซียนต้องการปลูกฝังความสัมพันธ์กับรัสเซีย

การเดินทางที่มีความสุขสู่ Abkhazia ที่ไม่รู้จัก