เวียดนามจากเหนือจรดใต้

เวียดนามจากเหนือจรดใต้ เขียนโดย เจสเปอร์ มังค์ แฮนเซ่น

การเดินทางไปกลับสุดคลาสสิกในเวียดนาม

ทำไมต้องเดินทางไปเวียดนาม? ในวันที่อากาศหนาวเย็นในเดือนมกราคม ฉันและแฟนไปฟังบรรยายเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเพื่อหาแรงบันดาลใจในการท่องเที่ยวใหม่ๆ เอเชียกระตุ้นความสนใจของเราอย่างรวดเร็วเหมือนเช่นในอดีต ประเทศไทย og มาเลเซียและเธอก็อยู่ใน Kina ที่จะคงคา

ประเทศที่เราสนใจมากที่สุดคือเวียดนาม หลังจากนั้นไม่นาน การวางแผนก็เริ่มขึ้น เราพบทริปที่เรียกว่า "เวียดนามจากเหนือจรดใต้" ซึ่งจัดทำโดยตัวแทนการท่องเที่ยวของเดนมาร์กโดยร่วมมือกับบริษัทเวียดนามในท้องถิ่น การเดินทางเริ่มต้นที่ฮานอยทางตอนเหนือ และผ่านฮอยอันใน เวียดนามตอนกลาง เราลงเอยที่โฮจิมินห์หลังจากผ่านไปสองสัปดาห์

พาไปทานอาหารที่ฮานอย

หลังจากใช้เวลาบิน 16 ชั่วโมงจากโคเปนเฮเกนโดยแวะพักที่ดูไบ เราก็ลงจอดที่ฮานอยในเวียดนาม

วันแรกในฮานอยไปกับทัวร์เมืองที่วางแผนไว้และเรายังมีเวลาสำรวจเมืองด้วยตัวเราเอง ที่นี่คือ เหนือสิ่งอื่นใด เยี่ยมชม "ถนนรถไฟ" ซึ่งเป็นถนนที่มีร้านอาหารและบาร์ ซึ่งคุณนั่งกินและดื่มเล็กน้อย และในทันใดคุณได้ยินเสียงรถไฟแล่นไปในระยะไกล เมื่อเป็นเช่นนี้จะต้องถอดโต๊ะและเก้าอี้ออกทั้งหมดเพราะเมื่อถึงเวลานั้นรถไฟก็มาถึง เป็นขั้นตอนที่ค่อนข้างธรรมดาและไม่มีใครรีบร้อนเพราะเคยลองมาหลายครั้งแล้ว โชคดีที่รถไฟไม่วิ่งเร็ว ผมว่าขับได้ 30-40 กม./ชม. ก็พอแล้ว

เวลาวัดและการแสดงหุ่นกระบอก

ในการเที่ยวชมเมืองฮานอย เราได้เยี่ยมชมวัดต่างๆ และได้ใกล้ชิดกับวัฒนธรรมทางพุทธศาสนา นอกจากนี้เรายังได้เยี่ยมชมโรงละครหุ่นกระบอกน้ำซึ่งเป็นเวลา 45 นาทีที่เราได้ชมโรงละครหุ่นกระบอกเวียดนามในน้ำซึ่งพวกเขาพูดภาษาเวียดนามเท่านั้น ซึ่งหมายความว่าเราไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน แต่เรานำสิ่งนั้นมาเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์

สกู๊ตเตอร์ได้ทุกที่

หลังจากผ่านไปสองสามวันในฮานอย เราก็คุ้นเคยกับการจราจรเช่นกัน กฎคือ ไฟเขียวไป ไฟเหลืองไป ไฟแดงไปอยู่ดี ฮานอยมีประชากร 9 ล้านคน และรถจักรยานยนต์/สกู๊ตเตอร์ 6 ล้านคัน ดังนั้นเราจึงชินกับความจริงที่ว่าคุณเพิ่งออกไปบนถนนแล้วไม่หยุด คุณขับต่อไปและคดเคี้ยวผ่านการจราจร สกูตเตอร์อาจจะวิ่งไปรอบตัวคุณ พวกเขาคุ้นเคยกับการเดินบนถนน มันจะอันตรายได้ก็ต่อเมื่อคุณหยุดกลางถนนหรือเริ่มเดินกลับ เพราะสกูตเตอร์พยายามหลีกเลี่ยงคุณโดยการขับรถไปรอบๆ

หลังจากสามวันในฮานอย ก็ถึงเวลาสำหรับจุดต่อไปในการเดินทางสู่เวียดนาม นั่นก็คือการล่องเรือของเรา

ธรรมชาติของเวียดนาม: อ่าวฮาลองที่สวยงามเกินจะพรรณนา

อ่าวฮาลองใช้เวลาขับรถ 2-3 ชั่วโมงถึงฮานอย หลังจากเยี่ยมชมฟาร์มไข่มุกได้ไม่นาน เราก็ขึ้นเรือสำราญลำเล็กที่มีห้องสำหรับ 75 คน คืนนี้เราพักที่นี่ พักผ่อน กิน อาบน้ำ และเพลิดเพลินกับความเงียบสงบของอ่าว

ธรรมชาติในอ่าวฮาลองนั้นไม่จริงเลย ความเป็นจริงเป็นไปตามความคาดหวัง และอ่าวฮาลองก็เป็นทิวทัศน์ที่สวยงามที่สุดที่ฉันเคยเห็น ฉันยังเขียนเกี่ยวกับธรรมชาติใน ชาวทัสแต่ฮาลองเบย์ทำให้ทัสคานีต่อสู้ได้อย่างแน่นอน

ความสงบบนผืนน้ำ ความเร่งรีบและพลุกพล่านบนบก

การเยี่ยมชมถ้ำขนาดใหญ่ในอ่าวฮาลองทำให้ฉันหงุดหงิดเล็กน้อย (มาก) ฉันชอบท่องเที่ยว แต่ในขณะเดียวกันอาจมีปัญหากับผู้คนจำนวนมากมารวมตัวกันที่แห่งเดียว นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงชอบฮาลองเบย์ ซึ่งอยู่ห่างไกลจากทุกสิ่ง แต่ในถ้ำแห่งนี้ ฉันยืนอยู่ท่ามกลางความร้อน 35 องศาที่รายล้อมไปด้วยนักท่องเที่ยวและคนในท้องถิ่นหลายร้อยคน - ถ้าไม่ใช่หลายพันคน

เป็นวันเสาร์ดังนั้นจึงมีมากขึ้นในอ่าวฮาลองและในถ้ำ คุณไม่สามารถเดินหน้าหรือถอยหลังได้ และต้องรอจนกว่าจะมีอิสระเล็กน้อยเพื่อที่คุณจะก้าวไปข้างหน้าได้ ฉันเดาว่าต้องใช้เวลาครึ่งชั่วโมงในการขึ้นบันได ซึ่งปกติจะใช้เวลา 1 นาที มันแย่ที่สุดในตอนแรกจนกระทั่งมีคนกระจายไปเล็กน้อยดังนั้นคุณสามารถเดินไปรอบ ๆ ถ้ำได้เล็กน้อย

กลับมาบนเรือที่เรามีความสุขในตอนเย็นและมองออกไปนอกน้ำ เช้าวันรุ่งขึ้นเราก็ทำเช่นเดียวกัน นาฬิกาดังขึ้นตอน 6 โมงเพราะเราอยากดูพระอาทิตย์ขึ้น แต่มันขึ้นแล้ว ทั้งๆ ที่เห็นว่าต้องตื่นตอน 6.30 น. แต่แล้วเราก็ลุกขึ้นนั่งและดื่มกาแฟยามเช้าบนดาดฟ้า ขณะที่เรามองออกไปนอกน้ำอีกครั้ง

รถไฟกลางคืนไปดานัง

ข้อผิดพลาดบางประการที่เราทำในการเดินทางคือจองรถไฟกลางคืนแทนเครื่องบิน เราคิดว่าน่าจะดีที่จะนั่งรถไฟกลางคืนไปยังสถานที่ต่อไป แต่ตอนนี้เราได้ลองแล้วและครั้งต่อไปเราจะขึ้นเครื่องบิน

การเดินทางมีกำหนด 16 ชั่วโมง แต่ใช้เวลา 17 ชั่วโมง ระยะทางไม่เกิน 750 กม. เราจึงขับด้วยความเร็วเฉลี่ยเพียงเกือบ 45 กม./ชม.

มันเป็นรถไฟขนาดเล็กมากที่เรามีช่องเก็บของและพื้นที่นอน แต่ก็ไม่มีอะไรมาก เราพักอยู่กับชาวดัตช์ชาวต่างชาติสองคน ซึ่งโชคดีที่อายุเท่าเรา ดังนั้นเราจึงสามารถพูดคุยกันได้ แต่รู้จักกันน้อยหรือมากน้อยแค่ไหนก็นั่งคุยกันไม่ได้ 17 ชั่วโมง ก็เลยกลายเป็นเรื่องใหญ่ที่เราได้นอนพักผ่อนหรือฟังเพลงระหว่างรถไฟวิ่งไปตามทาง ชายฝั่งตะวันออกของเวียดนาม

ปั่นจักรยานไปชายหาดในฮอยอัน

หลังจากเดินทางโดยรถไฟไปยังดานังแล้ว เราก็ไปรับและขับไปฮอยอัน ซึ่งใช้เวลาขับรถเพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ที่นั่นเราพักในโรงแรมที่ยอดเยี่ยมที่มีสระว่ายน้ำและบริเวณสวน และแน่นอนว่ายังมีร้านอาหาร อาหารเช้า และบาร์ริมสระอีกด้วย เราต้องพักที่นี่ 3 วันโดยไม่ได้วางแผนอะไรไว้อย่างเป็นทางการ ฮอยอันเป็นเมืองเล็กๆ ในเวียดนามที่มีประชากรเพียง 100.000 คน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องดีที่จะหลีกหนีจากเมืองนับล้านแห่งนี้

วันหนึ่งเรายืมจักรยานที่โรงแรมและปั่นจักรยานไปที่ชายหาด จักรยานของฉันมีขนาดเล็กเกินไปเพราะพวกเขาไม่คุ้นเคยกับการเห็นคนสูง 189 ซม. ในเวียดนามเลย ดังนั้นจึงไม่สามารถปรับให้เข้ากับความสูงของฉันได้ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันมักจะคุกเข่ากับแฮนด์รถระหว่างขี่จักรยาน นอกจากนี้ จักรยานยนต์ไม่มีเกียร์ที่ใช้งานได้ ดังนั้นจึงเป็นเพียงเรื่องของการไหลของจักรยานเพื่อที่คุณจะได้ไม่ต้องขึ้นลงด้วยความเร็ว

ประเพณีและพระจันทร์เต็มดวงในเวียดนาม

ฮอยอันยังมีเมืองเก่าที่ขึ้นชื่อเรื่องโคมไฟซึ่งจะจุดไฟในตอนเย็น ฮอยอันมีเทศกาลโคมไฟเป็นของตัวเองที่เกี่ยวข้องกับพระจันทร์เต็มดวง ที่นี่คุณให้เกียรติบรรพบุรุษของคุณ และคุณยังเปิดโคมของคุณเองด้วยความปรารถนาสำหรับอนาคต

แม้ว่าฮอยอันจะเป็นเมืองเล็กๆ แต่ก็ยังมีคนจำนวนมาก ถึงกระนั้น เราก็บังเอิญไปพบกับชาวดัตช์สองคนจากรถไฟ ซึ่งเนื่องจากงานยุ่งมากจึงไม่สามารถบอกลากันได้ที่สถานีรถไฟ
สองวันต่อมา พวกเขาก็ยืนบนสะพานเดียวกันกับเราในฮอยอัน จากนั้นเราก็ได้ถ่ายรูปและติดตามกันบน Instagram เพื่อให้รู้สึกถึงการเดินทางที่เหลือ

ฮอยอันเป็นสถานที่โปรดของฉันอย่างแน่นอนในการเดินทางไปเวียดนาม และฉันหวังว่าเราจะมีเวลามากกว่าสามวันที่นั่น เราควรกลับไปสักวันหนึ่ง

ร่องรอยของสงครามในนครโฮจิมินห์

ส่วนสุดท้ายของการเดินทางเดินทางโดยเครื่องบิน เรากำลังจะไปเวียดนามใต้และเยี่ยมชมเมืองที่ใหญ่ที่สุดของเวียดนาม โฮจิมินห์ซิตี้ เดิมชื่อไซ่ง่อน ไม่ใช่เมืองหลวง แต่เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุด

หลังจากสำรวจโฮจิมินห์ซิตี้ด้วยตัวเองในช่วงสองสามวันแรก เราจะออกไปดูอุโมงค์ Cu Chi และทำความเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างสงครามเวียดนาม พวกเราไม่มีใครเกิดในปี 1975 เมื่อสงครามสิ้นสุดลง และโดยทั่วไปเรามีความรู้น้อยมากเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างสงคราม

เราได้รับโอกาสให้ลงไปในอุโมงค์เล็กๆ ที่ชาวเวียดนามเคยซ่อน แต่อีกครั้งเนื่องจากความสูงของฉัน ฉันต้องพอใจเมื่อได้เห็นมันจากพื้นผิวโลก
ค่อนข้างน่ากลัวที่จะคิดว่าทหารอเมริกันที่ประจำการในเวียดนามได้รับแจ้งว่าพวกเขาต้องอยู่ห่างออกไป 3-4 เดือนเมื่อพวกเขาจากไป แต่ส่วนใหญ่จบลงที่เวียดนามเป็นเวลา 13-14 ปีโดยไม่ได้กลับบ้าน

นอกจากอุโมงค์กู๋จีซึ่งใช้เวลาขับรถจากโฮจิมินห์ซิตี้หนึ่งชั่วโมงครึ่งแล้ว คุณยังสามารถเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์สงครามในเมืองและขึ้นไปบนดาดฟ้าไซง่อน เพื่อให้คุณได้ชมวิวเมืองที่สวยงาม

ล่องเรือไปสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง

ขับรถสามชั่วโมงจากโฮจิมินห์ซิตี้จะพบกับสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง ซึ่งเล็กกว่าพื้นที่ทั้งหมดเพียง 2000 ตารางกิโลเมตร เดนมาร์ก

ที่นี่เราจะไปล่องเรือ - ทั้งโดยเรือยนต์และเรือพาย - และเราไปเยี่ยมครอบครัวในท้องถิ่นที่ทำมาหากินจากการผลิตข้าวและไวน์ เราชิมไวน์งูซึ่งถึงแม้ชื่อจะไม่ค่อยมีอะไรมากนัก

อีกครั้งที่ฉันสูง 189 ซม. สังเกตเห็นเมื่อเด็กชายตัวเล็ก ๆ ยืนมองตรงมาที่ฉันเป็นเวลาหลายวินาทีโดยอ้าปากโดยไม่พูดอะไร เขาตกใจและอาจไม่เคยเห็นชายร่างสูงมาก่อน
ตอนนี้ไม่คิดว่า 189 ซม. แย่มากถ้าคุณดูเดนมาร์กโดยทั่วไป แต่ในเอเชียเห็นได้ชัดว่าสุดขั้ว

ครอบครัวท้องถิ่นอีกครอบครัวหนึ่งได้จัดอาหารกลางวันให้เรา ซึ่งเราต้องช่วยทำไข่เจียวด้วยส่วนผสมมากมายที่เราไม่รู้ สำหรับไข่เจียวนั้น ยังเสิร์ฟปลาทั้งตัวโดยที่ไม่มีอะไรเอาออก หัวปลาทั้งหมดยังอยู่ แตกต่างจากที่เรามักรู้จากเดนมาร์กเล็กน้อย

เวียดนามออกทะเลอีกแล้ว

ในตอนท้ายของการเดินทางไปยังสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง เราต้องออกไปล่องเรือกับชาวบ้านคนหนึ่ง ซึ่งจะพาเรานั่งเรือ 30 นาทีไปยังบางสิ่งที่ดูเหมือนป่ากลางสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ

มันเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่มีน้ำหนักไม่เกิน 50 กิโลกรัมที่แล่นเรือเราไปด้วยมือ ในฐานะชาวยุโรป คุณอาจรู้สึกแย่เล็กน้อยที่ได้นั่งอยู่ที่นั่นและพักผ่อนในขณะที่ชาวเอเชียตัวเล็ก ๆ แล่นเรือไปกับเราเพื่อทำเงิน สติรู้สึกผิดชอบของเธอถูกท้าทายมากขึ้นไปอีกเมื่อเราได้รับแจ้งว่าเธอมีรายได้โดยเฉลี่ยเท่ากับสามโครนในการล่องเรือ 30 นาทีเช่นนี้ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่จะให้เงินเพิ่มเล็กน้อยแก่เธอ

อย่างไรก็ตาม เคล็ดลับนั้นเป็นธรรมชาติโดยสมบูรณ์ในเวียดนามและคาดว่าจะมีคนให้ บางครั้งพวกเขายืนรอและถึงกับบอกว่าคุณให้บำเหน็จไม่เพียงพอหรือไม่ ในขณะที่คนอื่นๆ ก็หวังว่าคุณจะให้เพียงเล็กน้อย อย่างหลังคือกรณีของหญิงสาวในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง

ดูข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีจัดการกับเงินบำเหน็จในเอเชียได้ที่นี่

เวียดนามต้องมีประสบการณ์ครั้งแล้วครั้งเล่า

เวียดนามสามารถแนะนำได้อย่างแน่นอน - และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเดินทางจากเหนือจรดใต้ เพราะมันให้ข้อมูลเชิงลึกที่น่าตื่นเต้นจริงๆ เกี่ยวกับธรรมชาติ ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมของประเทศ เมืองต่างๆ ต่างก็มีความรู้สึกเป็นของตัวเองและนำเสนอประสบการณ์ที่แตกต่างกันมากมาย เวียดนามได้กลายเป็นหนึ่งในจุดหมายปลายทางที่ฉันโปรดปรานอย่างไม่ต้องสงสัย ไม่เช่นนั้นก็ใช้เวลาไม่นาน!

เที่ยวเวียดนามให้สนุกนะ!

คุณต้องเห็นสิ่งนี้ในการเดินทางไปเวียดนาม

• โฮจิมินห์
• ล่องเรือในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง
• ฮอยอัน
• ฮาลองเบย์
• ถนนรถไฟในกรุงฮานอย

---

รู้หรือไม่: 7 อันดับสถานที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่ดีที่สุดในเอเชียจากผู้ใช้หลายล้านคนบน Booking.com

7: ปายทางภาคเหนือของประเทศไทย
6: โคตาคินาบาลูบนเกาะบอร์เนียวในมาเลเซีย
รับหมายเลข 1-5 ทันทีโดยสมัครรับจดหมายข่าว และดูในอีเมลต้อนรับ:

สมัครรับจดหมายข่าวตอนนี้และรับ e-book ฟรี เคล็ดลับการเดินทางสำหรับจุดหมายปลายทางที่คุณชื่นชอบ และรับรางวัลการเดินทาง

จดหมายข่าวจะถูกส่งออกหลายครั้งต่อเดือน ดูไฟล์ นโยบายข้อมูลที่นี่

ปล่อยให้ฟิลด์นี้ว่างเปล่าหากคุณเป็นมนุษย์: