อินโดนีเซียและออสเตรเลีย: นั่นคือเหตุผลที่ฉันเดินทางไปต่างประเทศ

อินโดนีเซียและออสเตรเลีย: นั่นคือเหตุผลที่ฉันเดินทางไปต่างประเทศ เขียนโดย ภาพวาดของไทเชิร์ต คริสเตนเซน.

ทำไมต้องเดินทางไปอินโดนีเซียและออสเตรเลีย?

"ตอนนี้คุณกำลังจะไปไหน?" เป็นคำถามที่ฉันมักจะได้รับเมื่อออกเดินทางผจญภัยครั้งใหม่ ซึ่งมักจะอยู่นอกเขตแดนของยุโรป การผจญภัยคือสิ่งที่ฉันโหยหาเมื่อชีวิตประจำวันกลายเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ มากเกินไป และความอยากเปิดโลกทัศน์และมุมมองใหม่ๆ มากเกินไป เมื่อความอยากนั้นได้รับการตอบสนอง ชีวิตประจำวันก็จะดีอีกครั้ง

ฉันกลับบ้านจากการเดินทางในฤดูใบไม้ผลิ ออสเตรเลีย og เอเชีย กับแฟนของฉัน ซึ่งการคิดถึงชีวิตประจำวันและขนมขนมปังข้าวไรย์ในวันสุดท้ายของทริปนั้นยอดเยี่ยมมาก พระเจ้า ฉันมีความสุขมากที่ได้นั่งบนโซฟาและกินตับเด็กพร้อมเนื้อแกะในวันรุ่งขึ้นหลังจากที่เราถึงบ้าน

นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่ฉันออกไปข้างนอก ชีวิตประจำวันและของเล็กๆ น้อยๆ ที่บ้านจะมีความหมายใหม่เมื่อมองในมุมที่แตกต่างจากที่คุณคุ้นเคย

การเดินทางไปอินโดนีเซียและออสเตรเลีย เหนือสิ่งอื่นใดคือการขี่มอเตอร์ไซค์ข้ามเกาะชวาพร้อมกับความท้าทายทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง และระยะทาง 13.000 กิโลเมตรโดยรถยนต์ ไปตามภูมิทัศน์ชายฝั่งที่สวยงามเกินจะพรรณนาของออสเตรเลีย ซึ่งเรายังขับรถผ่านเขตเวลาที่แตกต่างกันอีกด้วย

เหล่านี้ล้วนเป็นความทรงจำที่น่ารักที่ควรมองย้อนกลับไปเมื่อชีวิตประจำวันในเดนมาร์กเล็กๆ น้อยๆ กลายเป็นสีเทา

ความอยากที่จะผสมขนมหวานและ X-factor ของคุณเอง

แม้ว่าประสบการณ์ต่างๆ จะเรียงกันเป็นแถวในการเดินทางดังกล่าว แต่ความปรารถนาในชีวิตประจำวันยังคงสามารถประกาศการมาถึงของมันได้เมื่อคุณอยู่อีกซีกโลกหนึ่ง

ฉันจำได้ชัดเจนว่าเพื่อนคนหนึ่งโพสต์ภาพบนโซเชียลมีเดียในคืนวันศุกร์พร้อมขนมหวานและความสนุกสนานหน้าโทรทัศน์ ในขณะนั้น ฉันก็มีความอยากเหมือนกันที่จะผสมขนมของคุณเองและ X-factor บนโซฟา แม้ว่าฉันจะอยู่ในประเทศที่สวยงามและมีความหลากหลายก็ตาม ออสเตรเลีย.

ฉันรู้สึกเย่อหยิ่งทันทีเกี่ยวกับการขาดนั้น เพราะฉันจะยอมให้ตัวเองพลาดบางสิ่งบางอย่างที่ได้มาทุกวันเมื่อกลับมาบ้านได้อย่างไร ในเมื่อฉันแทบไม่ได้ไปถึงละติจูดที่อธิบายไม่ถูกเลย และฉันจะพลาดชีวิตประจำวันธรรมดาๆ ได้อย่างไรเมื่อฉันเดินทางผ่านประเทศที่สวยงามเกินจะพรรณนา เช่น อินโดนีเซียและออสเตรเลีย

เหนือสิ่งอื่นใด การเดินทางตลอดชีวิตของฉันได้สอนให้ฉันรู้สึกขอบคุณ ซึ่งเป็นสิ่งที่หลายๆ คนมองข้ามเมื่ออยู่ที่บ้าน น่าเสียดาย. หรือบางทีวิกฤตพลังงานในฤดูใบไม้ร่วงปีที่แล้วได้สอนให้ผู้คนชื่นชมความร้อน ไฟฟ้า และน้ำ ใครจะรู้?

คนกตัญญูในอินโดนีเซีย

ในการผจญภัยหลายครั้งของฉัน ฉันได้พบกับผู้คนที่น่าทึ่งซึ่งแสดงให้ฉันเห็นถึงความสำคัญของความกตัญญู

จากทริปนี้ มีบทสนทนาพิเศษกับชาวชวาที่ชัดเจนในความทรงจำของผม หรือบทสนทนาอาจจะพูดมากเพราะผมพูดอินโดนีเซียไม่ได้และเขาก็พูดภาษาอังกฤษไม่ได้

โชคดีที่ท่าทางและภาษามือเป็นสิ่งที่เราทุกคนมีเหมือนกัน บังเอิญ นี่เป็นส่วนหนึ่งของรายการว่าทำไมฉันถึงเดินทาง เพราะถึงแม้เราจะ 'ห่างไกลจากดวงจันทร์และใกล้เส้นศูนย์สูตร' แต่เราก็ยังพูดภาษาเดียวกันได้

เราได้พูดคุยเกี่ยวกับชีวิตและความสุขของมัน และหากมีสิ่งหนึ่งที่ทุกคนสามารถเรียนรู้จากชาวชวาได้ นั่นก็คือความสุขของชีวิตและความกตัญญู แม้ว่าพวกเขาจะอาศัยอยู่ค่อนข้างโล่งระหว่างแผ่นเปลือกโลกสองแผ่นบนเกาะที่มีภูเขาไฟที่ยังคุกรุ่นอยู่ถึง 20 ลูก

พวกเขาไม่มีเงินไปเที่ยวหรือไปร้านอาหารดีๆ ได้ ซึ่งก็คือบทสนทนาที่ว่า "คุณจะเที่ยวโดยไม่ต้องทำงานหกเดือนได้อย่างไร"

นั่นคือสิ่งที่เขาถามด้วยความประหลาดใจ หลังจากที่เราถอดอุปกรณ์กันฝนที่สวยงามของเราออก และพื้นก็เต็มไปด้วยเลือดและชีวิตอยู่ในนั้นอีกครั้ง - เพราะวุ้ย มันยากแค่ไหนที่จะนั่งบนหลังมอเตอร์ไซค์คันเล็กผ่านภูมิประเทศที่เป็นเนินเขาของชวา ในฤดูฝนและการจราจรติดขัดในชีวิตประจำวัน

คำถามกวนใจบางอย่างภายใน เพราะใช่ ลองคิดดูว่าเราโชคดีขนาดไหน เราไม่ต้องออมเงินถึงปีก็สามารถไปเที่ยวได้ หากเขาสามารถมีเงินเดินทางออกนอกประเทศหรือไปเกาะอื่นในอินโดนีเซียได้ เราอาจหมายถึงการประหยัดเงินได้ห้าปี จากนั้นเขาอาจจะหายไปหนึ่งเดือนและอย่างน้อยก็ไม่ใช่ครึ่งปีเหมือนเรา

อย่างไรก็ตาม เราได้รับการต้อนรับด้วยรอยยิ้มมากมายและการต้อนรับอย่างอบอุ่นที่คุณแทบจะไม่รู้สึกแบบเดียวกันในเดนมาร์ก มันให้อาหารทางความคิดจริงๆ ที่จะได้เจอคนแบบเขาและจากทุกคนจริงๆ ชวา og ชาวอินโดนีเซีย.

แม้ว่าพวกเขาจะได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติทางธรรมชาติบ่อยครั้งและมีทรัพยากรทางการเงินน้อย แต่จิตวิญญาณของพวกเขาก็อยู่ในระดับสูงและการให้ความช่วยเหลือก็เป็นสิ่งที่อยู่ในธรรมชาติของพวกเขา และนี่คือความจริงที่ว่าพวกเขาไม่ได้มีวิธีแก้ไขปัญหาเสมอไป แต่แล้วพวกเขาก็พบวิธีแก้ปัญหา

สิทธิพิเศษที่จะเป็นชาวเดนมาร์ก

บางทีอาจเป็นที่ชัดเจนแล้วว่าฉันรู้สึกสับสนกับการใช้ชีวิตในเดนมาร์กเมื่อฉันกลับบ้านจากการเดินทางไปเช่นอินโดนีเซียและออสเตรเลีย ความรู้สึกจะแข็งแกร่งขึ้นทุกครั้งที่ฉันออกไปข้างนอกเท่านั้น เพราะเหตุใดสังคมของเราจึงถูกบิดเบือนจนรู้สึกเหมือนมีชีวิตทางเดียวในเดนมาร์ก?

ต่อไปนี้เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ควรเพิ่มในรายการว่าทำไมฉันถึงเดินทาง: เพื่อรับแรงบันดาลใจและเตือนใจว่าชีวิตสามารถดำเนินชีวิตได้หลากหลายวิธี

โดยส่วนตัวแล้ว ฉันแตกแยก เพราะดังที่กล่าวไปแล้ว ฉันรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้อาศัยอยู่ในประเทศอย่างเดนมาร์ก ที่ซึ่งเรามีหลังคาคลุมศีรษะ มีอาหารอยู่บนโต๊ะ และแทบไม่เคยเข้านอนด้วยความหิวเลย ซึ่งตรงกันข้ามกับประเทศอื่นๆ มากมาย

ฉันแทบจะอดใจไม่ไหวที่จะพูดคำเหล่านี้ ฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องปกติที่จะพูด แต่เราโชคดีมากในเดนมาร์ก และแน่นอนว่าฉันอยากจะเน้นย้ำสิ่งนั้นให้มากยิ่งขึ้นในเวลาเดียวกันกับที่ฉันได้สัมผัสกับโลก

ในทางกลับกัน ฉันไม่แน่ใจว่าฉันต้องการอาศัยอยู่ในประเทศที่เน้นการแสดงเป็นหลักเหมือนกับเดนมาร์ก มีสูตรที่คุณควรดำเนินชีวิตตาม หากคุณไม่ปฏิบัติตามสูตรที่กำหนด คุณจะเบี่ยงเบนไปจากบรรทัดฐานและกลายเป็นนักสนทนาที่ยอดเยี่ยม เราจะก้าวไปข้างหน้าในแง่ของเทคโนโลยี แต่ล้าหลังในเรื่องความหลากหลายได้อย่างไร

อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าตอนนี้เราเก่งเรื่องการวางบรรทัดฐานทางสังคม 'ปกติ' ลงบนพื้นมากกว่าแต่ก่อน และฉันแน่ใจว่านี่คือแนวโน้มที่เราจะได้เห็นในอีกหลายปีข้างหน้า

โลกใบเล็กใหญ่

ข้อพิจารณาข้างต้น ตลอดจนการคิดใหม่ แรงบันดาลใจ เวลาไตร่ตรอง การพัฒนาตนเอง ความอยากรู้อยากเห็น และประสบการณ์ไม่น้อยคือเหตุผลที่ฉันเดินทาง และฉันจะไม่มีวันหยุดทำ เพราะการเดินทางทำให้ฉันมีความสุขและมุมมองใหม่ๆ เกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ที่บ้าน ฉันรู้สึกว่าฉันเติบโตและพัฒนาไปในทางบวกเมื่อฉันเริ่มต้นการเดินทางในโลกใบใหญ่หรือโลกใบไม่ใหญ่นัก

ฉันรู้สึกเหมือนกำลังพัฒนาไปเมื่อฉันได้สนทนาที่ยืนยันชีวิตกับคนแปลกหน้าในอินโดนีเซีย และขับรถผ่านทิวทัศน์อันน่าทึ่งในออสเตรเลีย ถ้าเราเดินทางไปอีกซีกโลกได้ภายใน 24 ชั่วโมง โลกจะใหญ่ขนาดไหน?

ในทางกลับกัน ฉันไม่เคยรู้สึกห่างไกลไปกว่าตอนที่เราขับรถเป็นเวลาสามวัน ทางตอนเหนือของออสเตรเลีย จากดาร์วินถึงทาวน์สวิลล์; การเดินทาง 3000 กิโลเมตรผ่าน 'ชนบทห่างไกลที่แท้จริงของออสซี่' ที่นี่คุณโบกมือให้การจราจรที่กำลังสวนทางมา เพราะคุณจะถูกสัญจรประมาณหนึ่งครั้งทุกๆ สองชั่วโมงเท่านั้น และ GPS นั้นซ้ำซ้อนเพราะมีทางเดียวเท่านั้น

วิธีการเดินทางเป็นประสบการณ์ในตัวเอง: 42 องศาในรถยนต์ตั้งแต่ปี 1991 โดยมีเครื่องปรับอากาศไม่ทำงาน วุ้ย มันร้อน!

ฉันคิดว่าวันที่มีความสุขที่สุดของทริปคือวันที่เราได้รถ เครื่องปรับอากาศ เพื่อทำงานอีกครั้ง - ฮาเลลูยาที่ถูกกอด และฉันต้องสัญญาว่าเครื่องปรับอากาศจะมีความหมายใหม่หลังจากวันนั้น รู้สึกซาบซึ้งอย่างมากกับสิ่งง่ายๆ เช่น ลมหนาวในรถ

ฉันสามารถเขียนสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้และชื่นชมในการเดินทางและนำกลับบ้านได้ เจ็ดเดือนหลังจากกลับจากอินโดนีเซียและออสเตรเลีย ชีวิตประจำวันได้ประกาศมาถึงอีกครั้ง และฉันยังคงชื่นชมอาหารขนมปังข้าวไรย์กับปาเตตับและขนมหวานที่ผสมเอง

ฉันได้รับประสบการณ์ เครื่องมือ และคนรู้จักใหม่ๆ ในกระเป๋าเป้ของฉัน ซึ่งฉันจะไม่มีวันขาดไป พวกเขากลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันของฉันที่บ้าน เพราะชูบิดุอาร้องเพลงได้ไพเราะมาก เดนมาร์ก เป็นประเทศที่น่ารักจริงๆ