แอลเบเนียและมอนเตเนโกร: ประสบการณ์ที่ดุเดือด เขียนโดย เจคอบ โกว์แลนด์ Jørgensen.
ราคาต่ำที่สุดของยุโรปในแอลเบเนีย
รู้สึกเหมือนแท็กซี่ Mercedes คันเก่ามีปีกเพราะเรากำลังบินหนีไปและฝุ่นก็ลอยขึ้นรอบตัวเรา อย่างไรก็ตาม มาตรวัดความเร็วแสดงเพียง 80 กม. / ชม. ดังนั้นอาจเป็นเพียงถนนที่เป็นหลุมเป็นบ่อที่เลวร้ายลงเรื่อย ๆ ที่นี่ระหว่างทางจากเมือง Shkodra ทางเหนือของแอลเบเนียไปยังเมืองหลวงของมอนเตเนโกร Podgorica เพียงข้ามพรมแดน
ฉันนึกย้อนกลับไปตอนที่ฉันได้หัวเราะ ร้องเพลง กิน และสัมผัสกับแอลเบเนียร่วมกับสมาชิกคนอื่นๆ อีก 25-30 คนของ De Berejstes Klub และเมื่อมอนเตเนโกรเพิ่งกลายเป็นประเทศใหม่ล่าสุดของยุโรป
ติรานาในแอลเบเนียเป็นการเปิดเผยการเดินทาง
เมืองนี้ซึ่งเกือบจะคล้ายกับโลคัมที่ถูกทิ้งระเบิดในสวนสนุกของสตาลินกำลังค้นพบตัวเองและกลายเป็นเมืองที่มีสีสัน เปิดกว้าง และมีชีวิตชีวา ทางเท้ากว้าง ต้นไม้ใหญ่ และร้านกาแฟพร้อมวิวภูเขา ชายชราผู้ดีที่มีหมวกเป็นมุม หญิงสาวสวยและภรรยาที่ไม่มีฟัน
เมื่อรวมกับสิ่งที่ต้องเป็นราคาต่ำสุดของยุโรปสำหรับอาหารอร่อยและเบียร์เย็น ๆ ก็ไม่ยากที่จะรักษาอารมณ์ในประเทศที่ยากจนที่สุดและไม่ใช่ศาสนาของยุโรปอย่างเป็นทางการ 70% บอกว่าพวกเขาไม่มีศาสนา “ดังนั้น สิ่งดีๆ ก็มาจากลัทธิคอมมิวนิสต์” อย่างที่คนอ้วนในหอพักพูดด้วยรอยยิ้มขณะที่เขาย่างหมูสับและดื่มเบียร์ที่สนามหลังบ้านของ Tirana Backpacker Hostel
การตกต่ำครั้งใหญ่
ตอนนี้ฉันกำลังมุ่งหน้าไปทางเหนือเพราะฉันได้ตั๋วเดินทางที่ถูกกว่าผ่าน มอนเตเนโกแล้วฉันก็จะได้ภาพอารยธรรมก่อนกลับบ้านด้วย ฉันเคยคิด น่าแปลกที่ไม่มีรถเมล์วิ่งบนเส้นทางนี้ ทุกที่อื่น ทำไมไม่มีใครไปเมืองหลวงของประเทศนี้?
มีโฮสเทลแห่งหนึ่งในเมืองหลวง Podgorica และที่นั่นฉันได้จองห้องเดียวของพวกเขาในราคา 20 USD เมืองนี้คล้ายกับชานเมืองของเมืองที่ไม่มีอยู่จริงในทันที และอาคารที่สตีฟส์ โฮสเทลตั้งอยู่นั้นเป็นหนึ่งในอาคารที่คุ้มค่าต่อการรื้อถอนมากที่สุดที่ฉันเคยเห็นมาเป็นเวลานาน คอนกรีตที่แตกร้าวและมีกลิ่นเหม็นของสารเคมีบางอย่างที่ไม่สามารถระบุได้
"ฉันสงสัยว่าจริงๆ แล้วแร่ใยหินมีกลิ่นอย่างไร" ฉันคิดว่า ขณะที่ฉันเดินเข้าไปจากประตูเก่าเพียงเพื่อจะได้รับแจ้งว่าพวกเขาไม่ได้จองอะไรเลย เพราะพวกเขาไม่สามารถควบคุมการจองได้ สุข. ถอนหายใจสองครั้งสำหรับเมืองนี้มีชื่อเสียงในด้านราคาห้องพักสูง
อย่างไรก็ตาม ผมได้รับความช่วยเหลือไปที่สำนักงานการท่องเที่ยว ซึ่งเราร่วมกันพบหลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ด้วยความเหนื่อยล้าและไร้อำนาจของสัตว์ประหลาด ฉันจึงใช้บัตร VISA ในปริมาณที่มากเกินไป “มีการประชุมสหประชาชาติในเมือง ดังนั้นจึงมีห้องไม่มากนัก” นางแบบสาวหน้าหวานกล่าว
เมืองหลวงของมอนเตเนโกรมีขนาดใหญ่ ตูร์ เดอ เนดตูร์. ใจกลางเมืองคล้ายกับสหภาพโซเวียตในวันที่แย่ในปี '82 โดยมีชื่อถนนหลายชื่อเขียนด้วยตัวอักษรรัสเซีย... รวมถึง "October Revolution Street" และ "Moscow Strait" ด้วย
บ้านเรือนถูกแขวนไว้ด้วยแสงเลเซอร์สีเทา และทุกที่ที่มีกราฟฟิตี ขยะ และหลุม มุมปากห้อยลงมาที่คนส่วนใหญ่ที่ให้บริการคนอื่น เช่น พนักงานเสิร์ฟในโรงแรมถูกน้ำส้มสายชูใส่น้ำส้มสายชู
ชุดที่สง่างามของสตรีชาวอัลเบเนียมาที่นี่บ่อยครั้งเกินไปที่จะแทนที่ด้วยชุดของ Bilka ซึ่งในขณะที่ไอซิ่งบนเค้กอาจถูกยกขึ้นในเป้าจนเห็นหญิงตั้งครรภ์ยิ้มให้กันและกัน สายตาไม่ดีพอสมควร
ฉันตัดสินใจทำให้ดีที่สุดแล้วไปเที่ยวรอบเมือง โดยที่ธีมของการถ่ายภาพของฉันคือ "ขาลง" และทันใดนั้นเมืองก็กลายเป็นสวรรค์ Montenegrin เล็กน้อย แต่สนุกสนาน
โชคดีที่มีสิ่งดี ๆ มากมายเกิดขึ้นในเมืองตั้งแต่นั้นมา แต่ก่อนหน้านั้นมันไม่ได้มีค่ามากนัก
ชายฝั่งที่สวยงามของมอนเตเนโกร
วันรุ่งขึ้นฉันนั่งรถบัสกลางแดดไปยังชายฝั่งที่สวยงามและสวยงามซึ่งมีภูเขาที่อ่อนนุ่มและหุบเขาที่แหลมคมทำให้นอร์เวย์มีความเชื่อมโยง ที่นี่มอนเตเนโกรยืนหยัดอย่างดีที่สุด
ภูเขาที่ดูมืดมิดจากระยะไกลทำให้ประเทศนี้มีชื่อและเป็นเอกลักษณ์ - ดินแดนแห่งภูเขาสีดำ ป้อมปราการเก่าตั้งอยู่บนยอดผาและชี้ทางไปสู่แสงจ้า havet และเมืองชายฝั่งที่สวยงามหลายแห่ง
ตรงกลางเป็นเมือง Kotor ของ UNESCO ซึ่งใจกลางเมืองเก่าได้รับการบูรณะอย่างสมบูรณ์ ประตูในกำแพงปราสาทนำไปสู่ไข่มุกเม็ดเล็กๆ ของเมือง ที่ซึ่งหินกรวดเรียบและถนนที่คดเคี้ยวสร้างความประทับใจให้กับแฮร์รี่ พอตเตอร์ในการเดินทางไปยังมิดเดลhavet.
คริสตจักรประกาศว่าได้ครบรอบ 1200 ปีในปีนี้ และด้านบนนั้นยังมีปราสาทโบราณที่ยังคงมองเห็นฟยอร์ดที่ลึกที่สุดในยุโรปตอนใต้ แน่นอนว่าในเดือนกันยายน มีความเร่งรีบและคึกคัก เนื่องจากมอนเตเนโกรดึงดูดนักท่องเที่ยวจำนวนมากให้มาที่ชายฝั่ง นี่คือชาวมอนเตเนโกรหลายคนจากคนที่มีความสุขในวันหยุด
กำแพงปราสาท Kotor ที่หันหน้าไปทางฟยอร์ดนั้นน่าประทับใจ. ใน Kotor ฉันยังเห็นถนนธงของประเทศเป็นครั้งแรกอย่างภาคภูมิใจเหนืออาคาร ฉันคาดหวังให้ชัดเจนขึ้นถึงความเป็นอิสระที่เพิ่งค้นพบใหม่ แต่บางทีลัทธิชาตินิยมในภูมิภาคอาจได้รับบทเรียนบางส่วนไปพร้อมกันหลังจากความโหดร้ายของสงครามบอลข่าน
อาหารกลางวันถูกถ่ายที่ร้านอาหารอิตาเลียนชั้นเยี่ยมในจัตุรัส แสงและความประทับใจฝังลึกอยู่ในตัวฉัน จนแม้แต่พอดโกริกาก็ยังยืนอยู่ในแสงสีเทาอ่อนๆ เมื่อฉันกลับมาที่เมือง
ระหว่างทางกลับบ้านบนเครื่องบินที่มองเห็นพื้นที่ภูเขารกร้าง สายการบินมอนเตเนโกรโฆษณาว่าพวกเขาเพิ่งเปิดเส้นทางฤดูร้อนไปยังโคเปนเฮเกนจาก Tivat ซึ่งตั้งอยู่บนชายฝั่ง อาจเป็นความคิดที่ฉลาดมากที่จะใช้สนามบินแห่งนี้แทนเมืองหลวง หากคุณต้องการให้ผู้คนกลับมายังประเทศเล็กๆ ด้วยทัศนียภาพที่กว้างไกล
ขอให้การเดินทางที่ดีไปยังแอลเบเนียและมอนเตเนโกร บอลข่าน!
